KODIAN PLUS – DISENGAGE
cd
1. Latching effect
2. Caurous
3. The Five-Headed Anomaly 4. Kind Of Things
Charlotte Keeffe: trumpet, flugelhorn
Andrew Lisle: drums
Dirk Serries: electric guitar
Martina Verhoeven: piano
Colin Webster: alto saxophone
Performed, recorded, mixed and mastered at the Sunny Side Inc. Studio, Anderlecht (Belgium) on March 26th, 2022.
Layout : Rutger Zuydervelt
Executive label director : Dirk Serries.
REVIEWS
“Lisle, Serries, and Webster brought in brass player Charlotte Keeffe and pianist Martina Verhoeven to form Kodian Plus, an expanded group recorded a blazing studio session (here’s hoping there are also live sets waiting to be released). Keeffe has been, for me, the discovery of the decade. A dynamic player with a clear vision, she matches Webster for sheer inventiveness, both of them playing with breath, valves and keys, and tones to make radical, dramatic sounds and melodic lines. Verhoeven, Serries’s spouse, has played with Serries and Webster in various free jazz lineups for over 10 years. Although she also plays bass and cello, on Disengage, Verhoeven only plays piano, although that phrasing greatly diminishes what she does with the instrument. Like many of her contemporaries, the piano is a whole instrument, not merely a set of keys at the end. And so, like Serries, Webster, and Keeffe, she almost takes the instrument apart sonically and reassembles it, component sound by component sound. After some languidly paced explorations, the quintet burns brightly, pulsating and boiling over with so much energy, it should leave any listener buzzing, eager to catch them as soon as possible.” Freejazz Collective – USA
“Despite the massive mistake that was Brexit there’s still a place for collaborations between enlightened folks from the United Kingdom and the European Union. Nowhere is it reflected more profoundly than in this set of improvised music from a mixed UK/Belgian crew. Representing HRH are trumpeter/flugelhornist Charlotte Keeffe , alto saxophonist Colin Webster and drummer Andrew Lisle. Hailing from the Lowlands are pianist Martina Verhoeven and guitarist Dirk Serries. Except for Keeffe, who plays with Martin Archer and others, the remaining four have worked together in various combinations as well as if with others in Europe and elsewhere. Unlike most politician coalitions however the trumpeter’s portamento runs, half-valve squeaks and soaring triplets bring welcome new textures to already distinctive synergy. This begins as early as the first track where after an introduction of electronic crackles, key stops and tongue slaps, the group burst into a polyphonic exposition of brassy flutters, unbroken reed doits, percussion smacks and pressurized piano comping. This ricochet between miasma and multiphonics continues throughout the session with the guitarist occasionally adding splattering frails and upward treble clanks. “The Five-Headed Anomaly” ascends to the tonal crescendo emanating from Verhoeven’s key pounding, Webster’s yelps and tongue stops, Keeffe’s bugling rips and plunger tones and Lisle’s press rolls. After the explosion subsides the horns suck and kiss their way down to sighs and stutters, exposing a hidden swing section which has peeked throughout the program as it evolves. As toneless air and string stops throb throughout the concluding “Kind Of Things” spittle encrusted sax smears, piano cross pulses and brass grace notes give way to near-replication of the clipped tones that began the improvisation. The completed circle references both continuum and the timbral variations that have taken place. The quintet members may claim to be disengage (d), but their engagement is how international politics should evolve.” Jazzword – Canada
“Disengage is the first sonic statement from five-piece Kodian Plus, which brings together some of the great names in the British and European improvisation scene. The four-track album is a decidedly varied and rewarding affair- which moves between textured minimalism, manic free jazz workouts, and building/ expanding jam-outs.
The release appears on A New Wave Of Jazz as a CD. And surprisingly it steps away from the label’s normal sparse grey box and white text format, for a rather grimly arty mini gatefold, featuring atmospheric pictures of churned up & shadow bound earth. The CD is limited to just three hundred copies, and these can be purchased directly from the label.
Kodian Plus brings together Charlotte Keeffe: trumpet, flugelhorn,. Andrew Lisle: drums. Dirk Serries: electric guitar. Martina Verhoeven: piano, and Colin Webster: alto saxophone. The album was performed, recorded, mixed and mastered in just one day in March of 2022 at the Sunny Side Inc. Studio, Anderlecht, Belgium.
The release opens with the wonderfully entitled “Latching Effect”, and this is the longest track here at just over the twelve-minute mark. It opens with around two minutes of moodily jittering ‘n’ twitching static grain(I‘m guessing this is either created by guitar picks/ and or sax fiddle) which slowly but surely start to weave together manic circling, compressed flits, and subtle forks. As the tracks move on jarring key darts are added, along with more snaking ‘n’ twittering honks, and this sort of roaming tone swell. Slow but surely the growing weave of tones & textures grow- creating this great feel of atmosphere, unbalance, and a sort of violent if slightly playful vibe. By the seventh minute, we’ve gone into a wonderful manic freefall of layers of key dart ‘n’ bound, crashing snaking percussion, guitar scrub, and reeling horn piping. In its last few minutes, we move into a glumly descending mix of piercing & billow sustained horn work, high note key tinkle, and cymbal heavy percussive workouts. As we move through the album, we come to just over eleven minutes of “The Five-headed Anomaly”. This opens with a tight sonic noose of crashing ‘n’ rolling percussion. Fairly soon the horns appear all fired-up and angular- and you think we going to drop into straight-out free jazz- then all of a sudden the scratching and fiddling guitar is added, as well as the darting/ shifting Piano tones. At points we get moments that almost start towards a strut or a groove, at others it’s manic honk ‘n’ twitch. With the percussive circling drop in & out- when it’s there it feels tense & on the edge, but when it’s gone it feels more playful in its intent.
The album plays out with “Kinds Of Things”. This clocks in at around the nine-minute mark- it opens with a blend of stretched honk & static grain drag- which is surrounded by high baying tone pulls. As we move on roll/crash/then stop percussion tones appear- along with more piping to wondering horn work, key cascades and drifting guitar strums/hacks. I do hope that Disengage was not just a one-off album/ collaboration- as these five play together with such flare, spirit and invention. If you enjoy unpredictable and eventful improv/ free jazz- you’ll be wanting to grab a copy of this.” Musique Machine – UK
“Met drie studioalbums, vier live-releases en een aantal tournees heeft het Belgisch-Britse Kodian Trio een aardige reputatie opgebouwd binnen de Europese improvisatiescene. Het trio verenigt de aandacht voor textuur en detail die vaak geassocieerd wordt met de ‘Engelse school’ met de felle urgentie van de ‘fire music’ van de jaren zestig en zeventig. Het resultaat is een wringende cocktail op de wip tussen Europese vrije improvisatie en snedige freejazz. Dirk Serries’ ontregelde spel op de elektrische gitaar fungeert daarbij regelmatig als ideaal contrast voor de indrukwekkende beheersing van saxofonist Colin Webster (hier op alt) en de veelzijdigheid en intuïtie van Andrew Lisle. De titel – ‘Disengage’ betekent zoiets als ‘loskoppelen’ – suggereert al een koerswijziging, en die heeft vooral te maken met de aanwezigheid van twee gasten: pianiste Martina Verhoeven (Serries’ partner), een autodidact die een heel eigen stijl ontwikkelde, en trompettiste Charlotte Keeffe, die goed op weg is om een sleutelspeler van de Britse scene te worden. Zij zorgen voor een verbreding van de groepssound, die aanvankelijk minder puntig en explosief lijkt, maar eigenlijk gewoon het geweer van schouder verandert. Er zijn volop momenten die gevuld worden met een pointillistisch klankenspel en ingetogen heen-en-weer-gekaats van ideeën, maar zodra de collectieve motor aanslaat beland je in een krachtige wervelwind van geluid. Die jaagt een verfrissende en soms genuanceerde wind door het Kodian-universum, dat zo in beweging blijft met een halsstarrig negeren van die automatische piloot.” Jazz&Mo – Belgium
“Sinds hun eerste gezamenlijk concert in het Londense Oto Café (2015) hebben altsaxofonist Colin Webster, drummer Andrew Lisle en gitarist Dirk Serries een hechte onderlinge band opgebouwd met heel wat concerten op de teller en een reeks (live)opnamen. Kodian Plus is het trio uitgebreid met Charlotte Keeffe (trompet, flugelhorn) en Martina Verhoeven (piano). Meer dan interessante dames om mee de studio in te trekken gezien hun staat van dienst in de free- en improvisatiescene. Qua repertoirekeuze begeven de vijf zich op vertrouwd terrein. Dit betekent een ingesteldheid van volledige autonomie met respect voor elkaars instant ideeën en invallen. Hieraan geen gebrek. De voorgeschotelde stilte wordt aanvankelijk slechts opgevuld met delicate electro-akoestische effecten en licht kleppengegoochel op saxofoon. Stilaan voegen ze geluidssegmenten toe door elkaar te stimuleren en aan te sporen. Ondanks of net dankzij de vrijheid ontwikkelt zich een complex spel van ontrafelen, elimineren en aanvullen. Een dialoog die al eens klinkt als een krachtig dispuut of “noise concrète” maar evenzeer als de soundtrack voor een poëtisch samengesteld prentenkabinet. En natuurlijk met onverwachte kantelmomenten zoals de spacy passage halfweg ‘The Five-Headed Anomaly’. Onconventioneel en toch vertrouwd, allemaal ingeblikt op een dag. Met passende titels als ‘Latching Effect’, ‘Caurous’ en ‘Kind Of Things’ (!).” Jazz’Halo – Belgium
“Belgijsko-brytyjskie Kodian Trio to jedna z najciekawszych formacji współczesnej sceny free jazzowej w Europie. Nie dość, że międzynarodowa, to jeszcze na wskroś międzypokoleniowa i łącząca artystów, których wielogatunkowe doświadczenie sceniczne zdolne jest generować niezmierzone synergie artystyczne. Trzy albumy studyjne, jeszcze więcej koncertowych, kilka tras europejskich (z wizytą w poznańskim Dragonie na czele), to dorobek muzyków, którzy pod tą nazwą funkcjonują ledwie kilka lat.
Jak świetnie wiemy, świat muzyki improwizowanej nie zna pustki, dlatego naturalnym kierunkiem w rozwoju artystycznym Kodian zdało się być muzykowanie w formule rozszerzonej. Najnowszy zatem album tytułuje się nazwą własną Kodian Plus, a do kwintetu gitarzysta Dirk Serries, saksofonista Colin Webster i perkusista Andrew Lisle dobrali sobie pianistkę Martinę Verhoeven i trębaczkę Charlotte Keeffe. Efektem ich pracy są niespełna trzy kwadranse krwiście free jazzowych emocji, niepozbawionych – jak to bywa w wypadku nietuzinkowych artystów – nieskończonej liczby smaczków brzmieniowych i dramaturgicznych.
Początek nagrania budują zarówno drobne, akustyczne frazy dęte, talerzowy mikro drumming i fortepianowe inkrustacje, jak i mglista, urokliwa plama gitarowego ambientu, która szczelnie wypełnia dramaturgiczny background. Narracja nakręca się dość leniwie, tyczona szklakiem kanciastych fraz z klawiatury i rezonujących elementów zestawu perkusyjnego. Z kokona introdukcji jako pierwsi wyłaniają się pianistka i alcista, kilka głębszych oddechów bierze też trębaczka. Kwintowy pociąg zdecydowanie rusza z miejsca w trakcie siódmej minuty, gdy gitara z pozycji ambientu wchodzi w tryb niemal jazzrockowej kipieli. Piękny bukiet free jazzu rozdaje teraz całusy na prawo i lewo! Potem gaśnie, nie bez dętych, urokliwych westchnień.
Druga improwizacja pozbawiona jest rozbudowanego wstępu. Rusza z kopyta do przodu, być może dlatego też, iż rodzi się w obrębie oryginalnego składu Kodian Trio. Zadziornie, bez obłych, niedokrwionych kształtów! Po kilkudziesięciu sekundach w ogień free jazzowej ekspresji wpada poprzecznie frazujące piano, a zaraz potem charcząca trąbka. Gęsta, tłusta narracja ma tu kilka faz, przez kilka chwil prowadzona jest także w trio – piano, perkusja i trąbka. Powrót do formy kwintetu niesie za sobą zaskakująco mroczną poświatę, której sprzyja niemal post-rockowa furia gitarzysty. Na końcowych metrach muzycy tylko nieznacznie zdejmują nogę z gazu, zdają się być nieco rozbawieni poziomem intensywności swoich poczynań. Gasną przy wtórze post-ragtime’owych wtrętów piana i śpiewnych pomruków trąbki.
Trzecią opowieść zaczyna perkusista, do którego dość szybko dołącza alcista. Korzenny duet szybko stanowi tu prawa i obowiązki stron! Po kilkudziesięciu sekundach w strumień gęstej magmy dźwięków włącza się rockowa gitara i free jazzowe piano. Narracja szybko sięga szczytu i poziomu hałasu, przez który trudno jest przebić się nieco stremowanej trębaczce. Opowieść zdaje się teraz balansować na równi pochyłej, emocje kipią, ale nie brakuje fraz rozrzedzających potok zdarzeń. Narracja pięknie rozlewa się w dźwiękowych didaskaliach, niesiona zwinny rytmem perkusji. W tej fazie improwizacji szczególnie piękne wydają się akcje gitary i saksofonu. Równie zmysłowo płynie także duet tegoż saksofonu i trąbki. Opowieść pod koniec pęcznieje, niesiona znów rytmem perkusji, ale nade wszystko silnym strumieniem altowego wystrzału! Płomień opowieści gaśnie tu wyjątkowo kolektywnie, aż po szmer oddychającego wzmacniacza gitarowego.
Finałowa improwizacja zaczyna się … studyjnym żartem. Coś tam zgrzyta na gitarowych pick-up’ach, ale muzycy miast budować flow zaczynają żartować. A zatem restart – z mroku ciszy i rezonansu! Potok filigranowych short-cuts kreuje teraz urokliwy suspens. Nerwowe wyczekiwanie kończy się ekspozycją w trio – trąbki, altu i perkusji, bogaconej zdobieniami gitary i piana. Artyści dość leniwie szukają dynamiki – każdy dodaje garść indywidualnych emocji. Końcowa ballada, czy ekspresyjne podsumowanie? Perkusista zdaje się kierować myśli ku drugiej z opcji. Pianistka podziela jego pogląd. Reszcie nie pozostaje nic innego, jak ruszyć na ostatni tego wieczoru szczyt. Schodzenie z tej umiarkowanie wysokiej góry ścielą nam wystudzone frazy piana, trąbki i syczącego amplifikatora gitarowego.” Spontaneous Music Tribune – Poland
“‘Disengage’ begint ook al met geknisper en gesputter, ‘Latching Effect’ kreeg het eerste van de vier stukken als titel mee. Een geluidssculptuur vol onverwachte klanken. Langzaam krijgt de muziek vorm, gaan we de onderlinge stemmen onderscheiden, Webster met springerige klanken, Keeffe het experiment zoekend, Verhoeven met dwarse akkoorden op piano en tot slot Serries en Lisle. En verderop krijgt het weer de bekende dynamiek, waar we weer in mee werden gezogen. En dan klinkt er ineens een bloedmooie en uiterst melodieuze solo van Webster, met prachtige zijpaadjes van Keeffe, groots. Het kan altijd nog heftiger leert ‘Carious’ ons. Dat krijg je als zo’n kwintet eenmaal goed op stoom komt. Serries, Verhoeven en Lisle leggen een hecht fundament waarmee Webster en Keeffe uitstekend vooruit kunnen. En tegen het einde een mooi duet tussen Verhoeven en Keeffe, elkaar vliegen afvangend. Lisle mag openen in ‘The Five-Headed Anomaly’, ritmisch en toch ook weer niet. Webster sluit aan met lange uithalen, lekker over de top zoals we dat van hem kennen. Het vormt de opmaat tot wederom bijzonder heftige klanken. In het vierde en laatste stuk ‘Kind of Things’ overheerst weer de klank, een bont palet, tot er verderop structuur in komt, lange lijnen van Webster, meer experimentele van Keeffe, op een stevige ondergrond. Tot het stil valt, op slechts enkele noten van Verhoeven na, die ons verstild naar het einde begeleidt.” Nieuwe Noten – The Netherlands
“There are a few genres of music that I wouldn’t say that I am a big fan of (anymore!), but of which I can handle a few releases a week. Noise is one such genre, and free jazz, perhaps, another. Whereas noise I could go to a few, with free jazz, I’d like to limit it to one or two a week. Especially when it comes with force such as Kodian Plus delivers. Kodian Trio, without Plus, is a trio of Colin Webster (alto saxophone), Andrew Lisle (drums), and Dirk Serries (electric guitar), with the addition of Charlotte Keeffe (trumpet, flugelhorn) and Marine Verhoeven (piano). It becomes quite the power quintet. In March last year, they made a recording in the Sunny Side Inc. studio in Anderlecht, a forty-two-minute sound explosion. Not always the wild ride you may expect this kind of free jazz to be, as it comes with that tension underneath, such as in the opening of the first piece, ‘Latching Effect’. But a piece such as ‘Caurous’ is full of chaos but is captured with great clarity. You follow what the drums are doing, then play it again and concentrate on the piano or wind instruments. What helps is that all instruments sound as you’d expect them to sound (which one could also see as a disadvantage; no further exploration of the sound qualities was done), making it easier to follow. It is not easy to say if the interaction is great; sure, it surely is in the group’s quieter moments, but in the chaos, the dialogue may be lost a bit. As a non-expert and not the biggest fan of the genre, I’d recommend this one if you want to dip in the water of free jazz.” Vital Weekly – The Netherlands
“Het Kodian Trio bestaat uit Colin Webster op saxofoons, Andrew Lisle op drums en Dirk Serries op elektrische gitaar. Na hun tour door Duitsland in maart 2022 besloten ze in Anderlecht de studio in te duiken, samen met Martina Verhoeven op grand piano en Charlotte Keeffe op flügelhorn en trompet
Dat betekent dat je op het album van dit Kodian Plus met de titel Disengage maar liefst vijf grootmeesters van de hedendaagse improvisatie bij elkaar hoort, allemaal meesters in het verkennen van de grenzen van hun eigen instrument, allemaal superieure groepsspelers, die niet alleen goed kunnen luisteren naar de ander, maar die ook kunnen uitdagen, muzikaal in gesprek gaan, ruzie maken, botsen, en daar altijd weer op een geniale manier uitkomen.
Tel daar ook nog eens een flinke dosis humor bij op, en je kunt klaar gaan zitten voor een uurtje puur muzikaal genot. Dat wil zeggen als je bereid bent al je vooroordelen overboord te gooien en met open oren te luisteren. De chaos lijkt af en toe op de loer te liggen, maar luister even wat beter, en je hoort hoe alles blijkt te kloppen en hoe er altijd een pad gevonden wordt dat naar een volgende route in de muzikale reis leidt.
Ik laat je hier drie fragmenten horen uit de derde van de vier improvisaties op dit magnifieke album, The Five-headed Anomaly, om te laten horen hoe na een vrij simpel begin, waarbij de drummer inzet en de saxofoon volgt, later de zaak een andere wending neemt.om uiteindelijk heel fraai te eindigen. Beluister de fragmenten een aantal keren, dan zul je merken dat je steeds meer details en finesses hoort. Kodian Plus – een samenwerking die we graag nog eens vervolgd zagen.” Moors Magazine – The Netherlands
A New Wave Of Jazz 
You must be logged in to post a comment.