TOM JACKSON & COLIN WEBSTER – THE OTHER LIES
cd
I
II
III
IV
V
VI
Tom Jackson : clarinet
Colin Webster : alto and baritone saxophones
Recorded on 28th February 2021 at Peckham Road Studios Recorded by Paul Brett
Mixed by Dirk Serries. Mastered at the Sunny Side Inc. Studio (Anderlecht, Belgium)
Sleeve notes : Guy Peters.
Layout : Rutger Zuydervelt
REVIEWS
“The Other Lies is an angularly searing-to-gratingly droning ‘n’ warbling example of horn-based improv. It’s an album that rewardingly puts your teeth on edge and your sonic nerves through the grinder. It’s not in any way easy or safe, but if you’re after the sonic equivalent of root canal surgery, then this more that hit’s the spot!. The album brings together two London-based players- Tom Jackson on Clarinet, and Colin Webster alto and baritone saxophones. The six tracks, each with run times between nine and thirteen minutes, were recorded in February of last year at Peckham Road Studios- and I’m sure some studio tiles were melted in the processes. The sound throughout the album is very urgent and constricting, with never a minute of mellow release. We open with “I” this finds slowly pained waving drifts of horn sustains, which are both piercing highs and crackling grainy. As the track progresses the pair’s rapid and searing interplay takes off, as they weave sourly baying and cheeky-yet-seared warbles around each other. “III” opens with a seemingly snake-biting-from-every-angle mixture of painfully compressed honk flits, constricting air pulls, and manically darting bays. Before later moving onto mixers of horn tap ‘n’ fiddle, and fraught snake charmer reels. By “V” we find sudden bass fiddles ‘n’ pipes, meeting forking and trumpeting. With the track later moving on to extremely pained drone inter-feeds, and mystic-yet-wonky honk trails. The album is finished off with “VI” which at first focuses on a hover ‘n’ deflating bays and watery warbles. With the track latter taking off into rapid and darting interplays, which often dip into the sour ‘n’ sharpe. For those who enjoy sonically mining at the more intense and head-in-a-vice end of the improv genre, then The Other Lies will be most a painfully pleasing treat….really pushing things way into the fiery & red.” Musique Machine – UK
“It begins with protracted, stable layered tones. First Jackson, then Webster deviate into more active territory, but still hold back in volume as the piece builds in intensity. They then slip into ping pong of short chirpy phrases, feinted wells of sound, and percolation, huffs and whispers. Although each of The Other Lies’ six tracks has its own focus and intensity, all are somewhat restrained considering much of Webster’s other work. And they are all the more interesting because of it. Indeed, these pieces, all improvised, run the gamut from long-tone minimalism to a sprightly neoromantic races to free arrhythmia. Webster and Jackson are both deft reedists and, although they do not follow the post-modern extended techniques playbook completely, they add just enough clucks, squeaks, tinny trills and breath to keep this duo session interesting for the entire hour it runs.” Free Jazz Blog – Belgium
“The Other Lies. On a tous le sentiment qu’on nous ment et qu’on nous cache quelque chose. C’est vrai, on ne peut pas tout exprimer et il y a sans doute des choses qui nous échappent à l’écoute de ces Other Lies. Le clarinettiste Tom Jackson et le saxophoniste Colin Webster ont fait le pari d’essayer de jouer ensemble et de confronter leurs langages. Ils le font avec virtuosité et intensité, goût et réflexion. Partages et croisements de volutes, de cascades de timbres aériens ou charnus, échanges différenciés de pratiques sonores différentes et conjointes à bon escient lorsque cela s’y prête. Tom Jackson, the ideal Pied Piper, est un souffleur virtuose qui met en perspective la synthèse du jazz contemporain le plus vif et de la musique classique contemporaine dans une démarche cohérente et organique. Et organique est le mot le mieux choisi pour qualifier la démarche physique et tournoyante de Colin Webster, un souffleur essentiel de la scène londonienne. Il fait intensément grincer, vibrer et mugir la colonne d’air, brûlant l’oxygène comme un cracheur de feu. Tous deux partagent les mêmes interlocuteurs comme le guitariste Daniel Thompson, le violoniste alto Benedict Taylor et de nombreux autres camarades improvisateurs tissant de nouveaux liens musicaux au sein de cette communauté de musiciens chercheurs dont une des qualités premières est cet instinct de synergie collective, de partage égalitaire de la scène et d’écoute mutuelle intense. Cet album qui fleure bon la liberté et la densité musicale est produit par un vrai phénomène d’édition d’enregistrements d’improvisation sans concession sous le titre un peu trompeur de A New Wave of Jazz, label dirigé par le guitariste Dirk Serries. Chapeau encore, car s’il est facile d’empiler des enregistrements qui finissent parfois par se ressembler, il convient de noter combien ce duo est enthousiasmant, bondissant, elliptique et singulier. Le genre de gâteries qui nous aident à voir venir le printemps éclore nos espoirs dans la grisaille du quotidien. J’adore !!” Orynx-improvandsounds – Belgium
“Het duo van klarinettist Tom Jackson en saxofonist (alt en bariton) Colin Webster is een behoorlijke uitdaging. Zes improvisaties die ze maakten in februari 2021 die laten horen hoe afwisselend hun beider instrumenten kunnen klinken en op elkaar inspelen. Geen ruw geweld, wel deugddoende luisteroefeningen voor gevorderden die geen probleem hebben met wat gepiep en gekraak.” Gonzo Circus – Belgium
“The nub of linearity also occasionally peeks through the overblowing and segmented tones that make up The Other Lies. Jackson who has been part of The Apartment House and Webster who plays with Daniel Thompson and others, use every part of their respective instruments to source new and unique textures. Yet by the time they reach the concluding “VI” track, near classic textures are heard among clarion vibrations from the clarinet and resonating low pitches from the baritone saxophone. This confirms that linear harmonies and gentling balance are also present. Otherwise what lies in The Other Lies are mini essays in extended techniques with shrill and staccato clarinet lines butting up against alto or baritone tongue slaps, continuous blowing and split tone fragmentation. A few fowl honks suddenly increase the tempo in parts, and brief silent interludes prolong the sound descriptions. “I” sets up the improvisations at greatest length, starting with both overblowing in double counterpoint at great length. Breaking apart into altissimo clarinet squeals and grainy alto saxophone scoops and split tones, Webster soon joins Jackson at the highest reed pitches. Throwing the connective ostinato back and forth, the two reach a climax of harder, heavier and more segmented vibrations.” Jazzword – Canada
“Twee blazers, als duo, hoor je zelden. Vandaar dat klarinettist Tom Jackson en saxofonist Colin Webster nog nooit samen op het podium stonden of samen een album opnamen, ook al kennen ze elkaar al jaren en wonen ze beiden in Londen. En als Dirk Serries ze niet gevraagd had voor het bij zijn A New Wave of Jazz verschenen ‘The Other Lies’, was het er wellicht wel nooit van gekomen. Gisterenavond waren de twee ook live te horen in de PlusEtage. Wellicht komt het duo Jackson – Webster wel het mooist tot zijn recht in de fragiele, ingetogen passages, direct al in het eerste stuk op de CD en op menig moment tijdens het boeiende treffen in Baarle-Nassau. Boeiend hoe de klanken in elkaar haken, elkaar kruisend in het hoog. Soms hoor je niet eens of het nu de klarinet is of de altsax. Bijzondere klanken, vaak het gevolg van het op vrij onorthodoxe wijze inzetten van de instrumenten. Met name Webster werkt veel met zijn kleppen, blaast over het riet, lispelt, gromt en sputtert naar hartenlust. Op andere momenten en het tweede stuk voor de pauze tijdens het concert is er een mooi voorbeeld van, overheerst de speelse creativiteit, gaan de twee met elkaar het duel aan in het hoogste register. Al kwetterend en schreeuwend zoeken de heren de grenzen op van hun instrument. Mooi is ook het begin van het laatste stuk in Baarle-Nassau waarin de twee middels circulaire ademhaling een krachtige drone neerzetten, de klanken haken hier volledig in elkaar. Het album is niet minder bijzonder, neem de verrichtingen in het tweede stuk, waarin we Webster op baritonsax horen (die had hij gisterenavond niet meegenomen). Stugge klanken produceert hij hier, antwoord gevend op Jacksons springende noten. In het derde stuk vallen de slierten noten op die Jackson produceert, krachtig begeleid door de ritmische stoten van Webster op zijn baritonsax en verderop vindt een boeiend treffen plaats tussen klarinet en altsax.” Nieuwe Noten – The Netherlands
“Kolejny nowofalowy duet powstał w lutym ubiegłego roku, znów po tamtej stronie Kanału, w miejscu zwanym Peckham Road Studios. Dwóch Brytyjczyków zwarło szeregi w dalece kameralnej improwizacji: Tom Jackson na klarnecie oraz Colin Webster na saksofonie altowym i barytonowym. Dodajmy, iż dla tego drugiego, to być może the most chamber event in his life! Sześć improwizacji rozciąga się w czasie niemal po widnokrąg, trwa bowiem 70 minut bez kwadransa sekund. Pierwszą dętą dyskusję klarnet rozpoczyna w towarzystwie altu. Podobnie rzecz będzie się miała w pozostałych nieparzystych utworach. Z kolei w parzystych dudnił będzie saksofon barytonowy. Początek jest mroczny, niemal dronowy. Kameralna trwoga pospołu z kameralną zadumą realizują się tu zarówno w formie bystrych short-cuts, jak i rozciągniętych w czasie, chwilami wręcz klasycyzujących fraz. Muzycy sprawiają wrażenie, iż lepiej czują się w mglistych, zacienionych miejscach, ale i w post-swingowych przebieżkach nie dostrzegają nic zdrożnego. W drugiej, barytonowej części narracja nie przestaje być kameralna, ale oba instrumenty starają się tu pokazywać całe spektrum swoich możliwości brzmieniowych, zatem emocji i bardziej gęstych, głośnych dźwięków także tu nie brakuje. Początek kolejnej improwizacji wydaje się być wyjątkowo urokliwy. Alt i klarnet dyskutują drobnymi frazami w estetyce call & responce. Szukają zadziornych fraz, efektownie parskają i szczerzą zęby w zawadiackim uśmiechu. Przez moment kameralny posmak zdaje się tu ginąć w niemal free jazzowym ogniu. Czwarta opowieść, zatem znów baryton, to kameralna, ale taneczna przygrywka. Także gra na małe pola – efektowne zaśpiewy klarnetu, kontrapunktowane czerstwym oddechem saksofonowych dysz. Wreszcie bystra faza preparacji – baryton chce charczeć, klarnet temperuje go jednak po swojemu. W piątej części dominuje nerwowa … melancholia. Szczypta melodii, garść dynamiki i próby poderwania się do bardziej wysokich lotów. Efektowne, taneczne podrygi i afektowane westchnienia, a na koniec odrobina imitacji. Finał tej przepięknej, choć odrobinę zbyt długiej płyty, pławi się w kameralnym samouspokojeniu. Baryton, co prawda jątrzy na każdym zakręcie, szuka dynamiki, preparuje, pracuje gołymi dyszami, ale klarnet zdaje się trzymać rękę na pulsie narracji, prowadząc oba instrumenty w piękną, znów dość nerwową fazę leniwych preparacji. Końcówka urokliwie ginie w poświacie zmysłowego dark chamber. ” Spontaneous Music Tribune – Poland
“The Other Lies is a collection of six improvised duets performed by Tom Jackson on clarinet Colin Webster on alto and baritone saxophones.Tom Jackson is very accomplished in the fields of contemporary classical music and free improvisation. He also holds a Ph.D from Canterbury Christ Church University. Colin Webster is a musician whose works I’ve reviewed here before. When one of his releases comes up on my Bandcamp feed I always take notice. He’s a prolific and under appreciated figure in the free jazz scene. I consider him a leader in the genre. The Other Lies is a very austere collection in terms of sound and song titles. One cannot help but think of Anthony Braxton. The relationship between Jackson and Webster is fantastic. The vibe is very natural and conversational. It feels like Webster probably sets the tone and Jackson is extraordinarily astute in return. However, that’s just a guess on the process from my part. Obviously, I can’t say for certain. What I can say is that these are great improvisations from two fantastic musicians.” Warmth Highest – UK
“Tom Jackson en Colin Webster zijn twee rietblazers die omzichtig de geluiden manipuleren die ze zelf produceren. Ze koppelen moeiteloos hoge aan lagere tonen en creëren op die manier heel aparte spanningsvelden. Terloops ontmantelen Jackson en Webster de traditionele beperkingen van hun instrumenten waardoor nieuwe en haast ongrijpbare mogelijkheden ontstaan. Ze hanteren een steekspel van kinetische oprispingen en omnevelde stellingnames waarbij tevens de invalshoeken continu wisselen. Dit alles zonder verstrikt te geraken in hun eigen concepten en met af en toe een speelse kwinkslag en zelfs heel wat discrete passages. Dat Jackson en Webster reeds actief waren bij onder meer Ictus, ChampdAction, Sly & The Family Drone en Dead Neanderthals verklaart een en ander. Muziek die de luisteraar een ongebreideld potentieel verleent om zijn of haar fantasie te gebruiken, net als deze twee heren deden op het moment van opname.” Jazz en Zo – The Netherlands
“First off, there is a duo of Tom Jackson )clarinet) and Colin Webster (alto and baritone saxophones). The six pieces (this is the seventy-minute disc!) were recorded in a single day in February of this year. Their respective approaches to their instruments make them recognizable as clarinet and saxophones (the liner notes tell us about extended techniques, but maybe I have a different idea about those?). There are no other techniques than blowing wind down pipes, which I don’t mean in any defamatory way. The music here is from the world of die-hard improvisation, which I occasionally like and sometimes not at all. The interaction between these players is great, and most of the time, there seems to be a call and response game between the two. Sometimes there is no dialogue, and it turns into a ‘fighting’ match, with crazy, hectic bending of instruments, stumbling and falling. I enjoyed this disc, but in all honesty, I must admit this is a review I didn’t write after one long listening session. After the first three pieces (half the disc), I went away from it and returned later for the last three. Even in finalizing the thoughts about this, I had this duality of enjoying but only in a small dose.” Vital Weekly – The Netherlands
“Ik ben erg gecharmeerd van de geïmproviseerde muziek die tegenwoordig uit Engeland komt, uit de kringen rond gitarist Daniel Thompson en zijn nieuwe platenlabel Empty Birdcage Records en de mannen van The Remote Viewers die hun albums ook al op van die fijne in karton gevatte cd’tjes uitbrengen. Daniel Thompson maakte onlangs een geweldige opname samen met saxofonist Colin Webster, en die naam kwam ik nu weer tegen bij een Belgisch platenlabel, dat sterk aan die Britten doet denken, ook in de vlekkeloze uitvoering van de hoesjes – mooi vormgegeven met een prima tekst. Het is het label van Dirk Serries en het heet New Wave of Jazz, en het is echt een platenlabel om heel goed in de gaten te blijven houden. Saxofonist Colin Webster speelde samen met klarinettist Tom Jackson, en ze speelden op 28 februari 2021 in de Peckham Road Studios zes improvisaties die samen ruim een uur duren. Webster speelt alt- en baritonsaxofoon, Tom Jackson klarinet, en de twee maken een verbijsterende muzikale trip waar ik enorm blij van werd. Ik laat bij grote uitzondering dit keer drie fragmenten horen uit één stuk, gewoon om te laten horen hoe het na een aantal minuten kan veranderen. De composities zijn gewoon Romeins genummerd, van I tot en met VI, en de fragmenten komen uit II, het tweede stuk dus, dat bijna dertien minuten duurt. Dit is muziek die mijn hoofd helemaal leeg blaast, en waar ik zelf kraakhelder van word, alleen al door er onbevangen naar te luisteren. Eén luistersessie, en ik kan er weer een week tegen, en dat meen ik echt. Ik geef toe, het is geen achtergrondmuziek – je moet er voor gaan zitten en er echt naar gaan luisteren (liefst met een koptelefoon op, zodat je niet afgeleid wordt), maar dan heb je ook de luisterervaring van het jaar. Ik vind het telkens weer licht verbijsterend dat muziek die al improviserend ontstaat, door twee musici die elkaar volledig aanvoelen en uitdagen, maar muziek dus die op het moment ontstaat, en waarvan altijd gezegd werd dat je erbij moest zijn geweest, dat die muziek zo geweldig goed overeind blijft, en zelfs beter en beter wordt, als je hem vaker en vaker beluistert. Daarom ben ik die liefhebbers die de opnames maken en er cd’s van maken en die de wereld in sturen ook immens dankbaar.” Moors Magazine – The Netherlands
A New Wave Of Jazz 
You must be logged in to post a comment.