ASMUS TIETCHENS & DIRK SERRIES : AIR
cd
Air Klarinette 1
Air Melodica
Air Concertina
Air Akkordeon
Air Harmonika
Air Klarinette 2
Asmus Tietchens : treatments
Dirk Serries : accordeon, melodica, clarinet, harmonica, concertina
Sources performed and recorded in October 2018 by Dirk Serries.
Treatments by Asmus Tietchens. Recorded, mixed and mastered at Audiplex Studio E, Hamburg.
Sleeve notes : Guy Peters.
Layout : Rutger Zuydervelt.
REVIEWS
“Six compositions by these prolific pioneers of electroacoustic and contemporary avant-electronic music who both first cut their teeth on the post-industrial DIY circuit of the 1980s. Each of these pieces is formed around one particular instrument being the centrepoint, ranging from a clarinet to an accordion or even a harmonica, played by Serries and subjected to Tietchens’ broadly subtle yet persuasive treatments. The results amount to an impressive array of minimalist snatches, microscopic gestures and wheezing or whispery tones and timbres at least accorded accessibility through some melodic swells peppered amongst the ambience. It could be contended these pieces owe more to Serries’ work as Vidna Obmana even, but Tietchens’ stamp, particularly from more recent work of his, is all over them. “Air” might seem a somewhat understated listen for the most part, with its meshing of hazy shuffles and soft bellows, but it is one that commands attention. A great addition to the ambient music canon. RJ” Progress Report – UK
“**** four stars rating. On Air, Serries abandons again his guitars for the accordion, melodica, clarinet, harmonica, and concertina. Serries recorded source materials on these instruments in October 2018. These materials were later treated – manipulated, deconstructed, re-structured and looped and layered in few constellations by German experimental musician Asmus Tietchens, who specializes in “irregular patterns of sonic abstractions that are suspended in gray drones”, and who had collaborated before with Serries in a similar process while the latter used the ambient moniker Vidna Obmana in the nineties. Each of the treatments relates to a distinct instrument but all succeed to offer an intimate and evocative-mysterious atmosphere – literally – of a spiritual trance ritual from a faraway culture with its very own native, exotic instruments. “Air Melodica” and “Air Harmonika” even deepen this vein and reduces the warm sounds of the melodica and harmonica into a meditative, almost silent drone based on chilly, minimalist industrial sounds. “Air Concertina” continues this patient, subtle and spacy soundscape and even forms a basic melodic theme, later developed into a choral, song-like form on the last “Air Klarinette “. Only “Air Akkordeon” sticks to the familiar sound of the instrument but sculpts these sounds into a light and abstract, wave-like drone.” Free Jazz Blog.
“Not lighter than air, but certainly as omnipresent, Air is a singular instance of what could be termed brazen (un)ambient music. Belgian Dirk Serries improvised sounds on accordion, concertina, harmonica, melodica and clarinet, which were then used as source material manipulated, splintered and sewn together again by the computers and electronics of German composer Asmus Tietchens. The result is a collection of six tracks that challenge much more than they soothe.
On a sequence like Air Akkordeon for instance, as tremolo accordion reaches a juddering crescendo that spreads over the track like jam on toast, fragments of those vibrations, treated by Tietchens’ computer, are reflected mirror-like back into the mix, moving with hints of aviary whistles that hover alongside Serries’ initial tones, before both glide away.
That type of scenario evolves throughout the disc, as wafting clarinet quivers confront Big Ben-like repetitive chiming or minimalist concertina squeezes and/or harmonica breaths mix with whispery vocal-like echoes that ascend to ululating choral refrains. Carefully layered through granular synthesis and pitch manipulations, these congruent tones transcend solo instrument-like resemblance, to become mechanized or otherworldly-like vibrations by the final Air Klarinette 2. Becoming louder and more diverse, the layers of interspaced oscillations negate “real” or “treated” origins to become almost symphonic with impressionistic colourations.
Overall though, what’s also distinctive about Tietchens’ and Serries’ program is that kernels of impulsive audacity and strength can be heard beneath the unfolding ambience.” The Wholenote/Jazz Word – Canada
“Dirk Serries en était encore à travailler l’ambient quand, dans les années 1990, il sortit, sous le nom de Vidna Obmana, quelques disques en collaboration avec Asmus Tietchens. Récemment, les deux hommes poursuivaient leurs e orts et imaginaient Air par correspondance – Serries envoyant à Tietchens un matériau improvisé que ce-dernier aura tout loisir de « traiter ». Clarinette, harmonica, concertina, accordéon et harmonica : ce sont les instruments dont Serries s’est servi et que Tietchens réinvente. De sou es blancs en notes ascendantes, de motifs tournant en vocalises ltrées, l’Allemand compose une ambient de prestige, aussi parlante que mystérieuse. Et lorsqu’il consent à jouer avec le timbre de l’instrument choisi par Serries – le mélodica, en l’occurrence –, Tietchens gagne les sphères parcourues il y a plus d’une dizaine d’années par Dax Pierson et Robert Horton sur Pablo Feldman Sun Riley. Ainsi l’ambient de Tietchens et Serries doit- elle, elle aussi, autant au minimalisme qu’au free ou à la musique contemporaine. Avec une distance supplé- mentaire, qui la rend epoustouante. ” Le Son Du Grisli – France
“Samenwerken met geestesgenoten zit Serries in het bloed. Eind vorige eeuw werkte hij al eens samen met Asmus Tietchens, en dat doen beiden twintig jaar later nog eens over. Beiden hebben heel wat werk uitgebracht in hun carrière en kunnen als oude rotten in het geluidskunstenaarsvak worden beschouwd. Beiden evolueren gestaag en dit is uiteraard goed te horen op ‘Air’. Serries speelt klarinet, melodica, concertina, accordeon en harmonica (het zijn ook de titels van de nummers). Hij bespeelde een instrument, zond het resultaat naar Tietchens die het gestuurde bewerkte en naar zijn hand zette. De beperking van één instrument bespeeld door Serries, waarna Tietchens er op heel eigen wijze mee aan de slag is gegaan, werkt wonderwel. Tietchens voegt allerlei vervreemdende geluiden en sacraal aandoende elementen toe, waardoor de muziek een betoverend karakter krijgt. Het blijft allemaal wel ietwat verstild en minimaal. Anderzijds is dat juist de kracht van de zes nummer (twee bewerkingen van een stuk met klarinet) die op ‘Air’ zijn terug te vinden.” Gonzo Circus – Belgium
“Air brings together two respected & key figures of the more moody/ drone fed side of European experimental music. Asmus Tietchens is a Hamburg-based acoustician and experimental electronic composer who has been active since the 1970’s carving out his distinctive sound, and Dirk Serries is Belgium based guitarist & ambient composer who might be better known to many as Vidna Obmana- which started off in the early 80’s as post industrial project, before moving into more ambient terroirty to become one of the most respected euro names in the ambient/ drone genre. Air comes in the form of a CD on New Wave Of Jazz Records, and finds the pair offer up a six track forty six minute album of mournful & gloomy modified pieces that sit somewhere between unwell ambience & drone-out modern compositions. The CD is presented inside a white and grey boxed mini gatefold- all of this labels releases appear in this house style design- which nicely highlights the labels more abstract & stark releases, as well as letting the music speak for it’s self. Inside the gatefold we get a write-up about the album from Guy Peters. The sonic set-up of the players here is Tiecthens treatments/ manipulation, and Serries Clarinet, Melodica, concertina, accordion, & harmonica. The track lengths fall between four and ten minutes a piece, and while the whole album retains a slurred/ bleakly stretched quality, there is variation between one track and another. We begin with “Air Klarinet 1”- which from the title I’m guessing it’s utilizing clarinet- the nearing five minute track starts off feeling like an unused cue from Popol Vuh’s soundtrack Nosferatu the Vampyr– with it’s hovering vibe of gloomy wind fed grandness, before latter the drone become more warbled & bowed in it’s loops giving a feeling of rundown melancholy . “Air Akkordeon” is a eight minute journey into rising-yet- wavering gothic like piping’s that are underfed by fleeting snaps & clicks- sounding all the world like bony finger flicks. And the final track “Air Klarinette 2” is a just over seven minute of waving & warbling horn drones, that very much have the quality of early Residents horn compositions, but with even more slurry & wonk-ness about them. With Air Tiecthens and Serries have certainly managed to create a fairly distinctive release- that offers up an effective, and fairly varied take on wavering and unwell drone matter- making for an album that is difficult to pigeon hole into one genre bracket, but it will certainly be of interest to those who enjoy mood bound wonk-iness.” Musique Machine – UK
“In just a couple years Dirk Serries‘ A New Wave of Jazz imprint has amassed quite a collection of diverse works that may impart some new variant of jazz and electronic music. Here alongside the venerable experimental electronic composer Asmus Tietchens, who Serries has collaborated with before (under the vidnaObmana moniker) they are fit, dynamic, and deliver something quite different from anything they’ve released prior. This release is alongside a half-dozen other new works that were issued for the first New Wave of Jazz Festival held over two days in Belgium just this week. Let’s dive in.
Over six tracks that run about forty-seven minutes the two talented multi-instrumentalists communicate in ways both minimalistic and in drone washes like haunted spirits. Serries takes on a kit that includes accordeon, melodica, clarinet, harmonica, concertina (for which each track is partially named) while Tietchens modifies and mixes with oscillating treatments. The thin airiness of Air Klarinette 1, hosts wavering quietude that bring said apparitions. I appreciate the simplicity of generating compositions by way of singular instruments, in the process of finding the edges of their possibilities. And the pair not only brings harmonic interjection, but finds ways to break these utterances down to the bare bones, offering something deeply forlorn and emotional.
The piece that stands out most for me is Air Melodica, maybe it’s because I do not often hear this instrument, or maybe it’s exclusively how in-tune these two gentlemen are within this particular piece, it’s intimate, and my ears are rapt. The tones have an awkward simplicity that takes a generous amount of time to reveal itself. Ambient whispers, mellow cadences (for the most part), like waves coming to shore. A stunner.
At center is Air Concertina uses pitch and mysterious wizardry to come off as if you were listening to something quite Hitchcockian in terms of atmosphere – and this one has just the right balance of aching timbre and well-devised timing. While not a huge fan of the accordion they seem to transgress the instrument (leaving only traces) on Air Akkordeon. The piece writhes in delivering semi-bloated air waves, and it’s one of the more quiet works here, escaping the ‘oompa-loompa’ squawk-box. Towards the end it gets to be a bit like an outtake from one of those sci-fi cult reels of the 70’s.
One of the biggest surprises here comes on Air Harmonika, a work of austere reflection truncated into eight minutes. This piece could easily be an hour-long session for these here ears, touching on deep-sleep ambient and celestial soundscapes that take you into an opaque, euphoric bliss. Lost in the time/space continuum, a work that harnesses the subconscious.” Toneshift – USA
“‘Air’, verschenen bij ‘A New Wave of Jazz’, is een bijzonder album. Allereerst omdat we Dirk Serries hier voor de verandering eens niet horen op gitaar, maar op klarinet, melodica, concertina. accordeon en harmonica en ten tweede omdat de Duitse elektronica legende Asmus Tietchens met deze klanken aan de haal gaat en er zes nieuwe composities mee creëert. Waardoor wat van Serries is en wat van Tietchens met geen mogelijkheid meer valt te bepalen. Geen probleem overigens.
Tietchens’ bijdrage aan de hedendaagde elektronica, de man is actief sinds half jaren ’60, valt moeilijk te overschatten. Bijzonder daarbij is, en het is iets waar Guy Peeters terecht aan refereert in het begeleidend schrijven, dat Tietchens nooit in een hokje heeft gepast. In al die jaren heeft hij zo ongeveer iedere stijl binnen die complexe wereld van de elektronische muziek wel verkend. Half jaren ’90 resulteerde dat reeds in drie albums samen met Serries, die toen nog zijn muziek, ambient, uitbracht onder het alias Vidna Obmana. Het tekent beiden dat ze elkaar nu, twintig jaar later en vele ervaringen rijker, weer ontmoeten.
En reeds in ‘Air Klarinette 1′ horen we waar dit toe leidt. Tietchens heeft Serries’ klanken gebruikt om lange, zeer ijle lijnen te trekken. Ze klinken ietwat duister, kennen een zekere beklemming. Iets dat overigens zeker ook geldt voor ‘Air Melodica’, waarin Tietchens spanning creëert middels een repetitief patroon waarin diverse toonhoogtes met elkaar een boeiende dialoog aangaan. In ‘Air Concertina’ bouwt hij dit procedé verder uit, voegt er als het ware meerdere klanklagen aan toe, tot een zeer sfeervol geheel. De klankgolven, gescheiden door korte stiltes, verschillen op subtiele wijze van elkaar qua klankkleur, maar hebben het weldadige karakter met elkaar gemeen.
Die klankgolven behouden we in ‘Air Akkordeon’. Ze klinken alleen anders. Vanzelfsprekend, want het basismateriaal dat Tietchens hier hanteert is anders. Dat het hier een accordeon betreft, is overduidelijk en Tietchens maakt uitstekend gebruik van de specifieke kenmerken van dit instrument voor het creëren van geluidsgolven. De spanning keert weer terug in ‘Air Harmonika’. De klank gelijkt hier op die van een blaasbalg, met een grote nuance aan zeer subtiele klanken. Tot slot keren we terug naar de klarinet met ‘Air Klarinette 2’ en is de cirkel rond van een zeer boeiende compositie.” Nieuwe Noten/Draai Om Je Oren – The Netherlands
“Pozostajemy w obszarze improwizacji konceptualnej, realizowanej wg zadanych wcześniej scenariuszy. Poniższy duet, to jakby wariacja na temat idei Tonus. Żywe instrumenty, na których gra Dirk Serries (kolejno – klarnet, melodica, concertina, akordeon, harmonika i ponownie klarnet), poddawane są tzw. zabiegom (treatments), za które odpowiada Asmus Tietchens. Sześć części, ponad 55 minut.
Uruchamiamy wyobraźnię, bezwzględnie nam się przyda. Na wejściu słyszymy małą orkiestrę fletów, która w głębokiej jaskini snuję balladę powitalną, być może to jednak chór aniołów wiecznie potępionych, który płynie z grubą warstwą ciszy pomiędzy zębami. Oto świat dźwięków niemal post-akustycznych, generowanych przed nie do końca zdiagnozowane źródła. Wielkie organy natury, które w duchu głębokiego minimalizmu, bystrze repetują.
Nagranie zdaje się być kolejnym wyjściem Serriesa poza artystyczną strefę komfortu. Dźwięki żywych instrumentów zostają wpreparowane w ciepłe podmuchy powietrza (Air!), przemodelowane ideą post-ambientu, nasączone metafizyką. Całość wydaje się delikatnie nierówna, zdecydowanie atrakcyjniejsze są momenty ulotnych dźwięków, przefiltrowanych przez ciszę. Inne, te bardziej dosadne (np. z concertiną) wydają się zbyt cielesne, dosłowne, zbyt dopowiedziane. Najciekawsze są bez wątpienia dwa ostatnie fragmenty płyty. Najpierw dźwięki harmoniki – mroczny kosmos wyjątkowo zmysłowego ambientu, potem zaś klarnet, który śpiewnymi strumieniami przywołuje klimat elektronicznych czasów Serriesa spod znaku vidnaObmana. Finał płyty rekompensuje naprawdę wiele.” Spontaneous Music Tribune – Poland
“En het mag geen verrassing zijn dat ik als eerste de samenwerking Air tussen Asmus Tietchens en Dirk Serries in de cd-speler heb gestoken. Al zo’n 20 jaar ben ik namelijk zeer geïntrigeerd door de muziek van Asmus Tietchens.
En op papier is dit al meteen een hele mooie samenwerking. Asmus Tietchens, een oude rot in het vak actief sinds de jaren 60 als geluidskunstenaar met eerste albums uitgekomen in begin jaren 80, en Dirk Serries die sinds mid jaren 80, een uitgebreid oeuvre heeft opgebouwd onder verschillende namen, in even zoveel stijlen. Het is niet de eerste keer dat de heren samen werken, maar het is alweer even terug en sinds die tijd is er veel veranderd. De laatste “samenwerking” “The Shifts Recycling” stamt uit 2002 waarbij ze beide materiaal van Shifts (Frans de Waard) onderhanden namen en een daadwerkelijke samenwerking gaat zelfs nog verder terug met Motives for Recycling (1999) waarin Serries het werk Tietchens onderhanden neemt, en Asmus Tietchens. Vidna Obmana. (1995) waar ze daadwerkelijk samen muziek hebben opgenomen. In die tijd werkte Dirk Serries nog als Vidna Obmana en produceerde ambient soundscapes en donkere drones. Asmus Tietchens was in die periode vooral met analoge synthesizers en tape bewerkingen actief. Serries is ondertussen alweer een aantal jaar actief onder zijn eigen naam en runt actief het A New Wave Of Jazz label, waarin improvisatie, free jazz, maar ook minimale hedendaagse compositie (reductionisme) terugkomen. Met deze samenwerking ligt de nadruk ook meer op het latere. Serries heeft in totaal 5 akoestische instrumenten opgenomen, en de opnames naar Tietchens gestuurd voor bewerking. Het resultaat zijn totaal 6 werken steeds met een instrument als bron: Klarinet (twee tracks), melodica, concertina, accordeon en harmonica. Ondanks dat er geen live samenwerking was klinkt het geheel toch heel natuurlijk en organisch. De bron geluiden zijn met veel aandacht en precisie door Tietchens onder handen genomen waarin veel ruimte is voor het natuurlijke geluid, maar we ook de mooie subtiele klanken van hand van de oude meester terug horen. Het karakteristieke feedbackgeluid en andere vervreemdende geluiden, wat we in zoveel van Tietchens zijn werk horen, horen we hier dan ook vaak terug.
De muziek is absoluut niet complex, maar juist in die simpliciteit spreekt het nog veel meer aan en weet het goed de aandacht te trekken en deze goed vast te houden.
Een geweldige samenwerking met muziek waarin je helemaal in op kunt gaan en jezelf even helemaal kunt verliezen. Niet alleen op papier een mooie samenwerking.
Een absolute aanrader.” De Subjectivisten – The Netherlands
“When Serries handed me a flyer of his festival earlier this year, I said that Asmus Tietchens seemed out of place in this whole wide world of improvisers, but he responded that Tietchens is very much part of the same aesthetic. Serries and Tietchens worked together before when Serries was active as Vidna Obmana. Back then it was all electronics that were being processed but this
time Serries gave Tietchens five recordings to work with, all using a different wind instrument (hence the title). These are clarinet, melodica, concertina, accordion and harmonica; only the clarinet gets two different processes. Tietchens, you should know by now, is the man who works in the best traditions of musique concrete, using the studio to vastly alter sounds that he receives.
Over the years he has worked with many other composers, mostly delivering him sound material, rather than vice versa. In the opening piece, ‘Air Klarinette 1’, one could hear something reminiscent of the opening minutes of the Tonus release, but then a bit stretched out. This is, however, just the gate that goes into the house of Tietchens, as in the five subsequent pieces there is very little that reminds us of a melodica, concertina or such like. As with much of the music he produced in more recent years, Tietchens is very fond of some highly careful constructions in sound and does not give much away from the origin of the sound. ‘Air Melodica’ is a beautiful subtle composition of a few sounds on an otherwise quiet road. Soft but intense. The wind approach is present in some of
the other pieces, slowly drifting but never loud or brash. Tietchens uses classic filters to transform these sounds and not granular synthesis, even when one could think he does from time to time. This is Tietchens at his most refined and that’s what we like best.” Vital Weekly – The Netherlands
A New Wave Of Jazz 
You must be logged in to post a comment.