SERRIES/VANDERSTRAETEN/VERHOEVEN : IMPETUS
cd
Unison
Emission
Stasis
Impetus
Tangent
Dirk Serries : acoustic guitars
Kris Vanderstraeten : percussion
Martina Verhoeven : piano
Performed, recorded, mixed and mastered at the Sunny Side Inc. Studio, Anderlecht
(Belgium) on December 2018.
Sleeve notes : Guy Peters.
Layout : Rutger Zuydervelt.
REVIEWS
“Gitarist Dirk Serries en pianiste Martina Verhoeven kenden elkaar al redelijk goed, op muzikaal vlak, dus ze wisten wat voor avontuur ze met elkaar aan gingen, maar drummer en percussionist Kris Vanderstraeten was nieuw voor hun, dus het was even afwachten of ze zich wel in hetzelfde muzikale universum zouden bevinden of begeven. Vanderstraeten werkt met een zelf samengesteld drumstel waarin je allerlei onverwachte objecten aantreft, onder meer ook kinderspeelgoed en keukengereedschap. Hij is dan ook meer een geluidenmaker en textuurproducent dan een ritmeverschaffer. Hij creëert feitelijk zijn geheel eigen muzikale universum dat perfect blijkt aan te sluiten bij de geheimzinnige muzikale wereld van Serries en Verhoeven. Impetus bevat vijf composities waar ik als luisteraar met open mond naar heb zitten luisteren. Houvast lijk je soms nauwelijks te hebben, maar dat is schijn, want alles klopt hier, op een onnavolgbare en geheimzinnige manier. Daar raak je steeds meer van doordrongen naarmate je vaker naar dit album luistert, want dan blijken alle vreemde wendingen, pauzes, abrupte stops en schijnbaar chaotische stukken allemaal perfect binnen de spanningsboog te passen, en dan ga je langzaam maar zeker elk miniem detail waarderen. Drie virtuoze musici die volledig aan elkaar gewaagd zijn en die samen muzikaal volledig ongeremd op avontuur gaan – mooier kun je het als luisteraar niet krijgen, wat mij betreft. Een subliem album.” Moors Magazine – The Netherlands
“*** ½ rating. Serries focuses here on acoustic guitars and is joined by fellow-Belgian percussionist Kris Vanderstraeten and partner-pianist Martina Verhoeven. Their free-improvised session was recorded at the Sunny Side studio in December 2018. There is a clear agreement on the searching, investigative approach of this session and its focus on exploring delicate, fast shifting dynamics, but also about establishing strong sonic affinity. Vanderstraeten, who fell under the spell of free music after witnessing a concert by the legendary trio of Peter Brötzmann, Fred Van Hove and Han Bennink, plays on a self-built drum kit with an endless array of objects, toys, and kitchen utensils. His sonic universe charges this improvised, free-associative and highly intimate textures with senses of danger, risk-taking and sometimes with pure random noises. His wise but modest contributions turn this meeting to a one that focuses on the music of chance. The title-piece captures best the enigmatic-exotic spirit of this trio, spiced with strong cinematic qualities.” Free Jazz Blog
“Le guitariste Dirk Serries réunit au tour de son label new wave of jazz des chercheurs de son inconditionnels de l’improvisation libre. Une formation telle qu’un trio guitares acoustiques (Dirk Serries), percussions (Kris Vanderstraeten) et piano (Martina Verhoeven) n’est pas une embarcation aisée à manœuvrer dans le flux du jeu spontané et collectif. Mais chaque morceau enregistré ici, Unison, Emission, Stasis, Impetus et Tangent se focalise sur un aspect ludique / orientation formelle précise, une dynamique particulière qui stimulent l’écoute sans interruption de cet album, donnant une véritable légitimité à leur démarche. La qualité de l’enregistrement précise et détaillée rend la musique très lisible au grand bénéfice du percussionniste Kris Vanderstraeten dont les sonorités les plus infimes, quasi microscopiques surgissent dans l’espace sonore de manière organique et étonnante. Pour qui s’intéresse à la percussion free « européenne » à la suite des Stevens, Lovens, Lytton, Turner, Blume ou encore de Jamie Muir et Marcello Magliocchi, il faut avoir écouté la mini-batterie home-made de Kris Vanderstraeten. Les sons musicaux s’interpénètrent aux timbres bruitistes comme dans l’état de nature. Les techniques alternatives sont bien sûr une raison d’être du trio. Leur équilibre perpétuellement instable nous dévoile une manière d’interagir, de partager l’espace et le temps véritablement vécue où l’activité de chacun des trois comparses est complètement intégrée à celle des autres. On oublie qui joue quoi pour contempler une sorte de monstre à six mains et trois têtes coordonnées magiquement dans l’invention instantanée. J’ajoute encore que Kris joue aussi d’une guitare électrique intégrée à son curieux kit de batterie. Pour ces improvisateurs, la virtuosité n’est pas nécessaire car leur sensibilité aiguë trouve son aboutissement dans un subtil acte de jouer, de se déjouer… en se rejouant parfois, mais sans aucune redondance intempestive. Un bel album.” Orynx- Improv And Sounds – Belgium
“Vrije improvisatie met een opeenstapeling en opeenvolging van losse noten, friemelen, trekken, tikken, tokken, tsjing-tsingel-tsjak en wat al niet… Je moet er natuurlijk ontvankelijk voor zijn. Soms is het dan een plezier zolang je er kan naar kijken, terwijl het live voor je gebeurt. Soms wil de fascinatie achterwege blijven als je thuis zo’n album oplegt en probeert uit te zitten. Er zijn ook voorbeelden, optredens, platen en cd’s, waarbij de beluistering je gewoon meevoert. Sommige muzikanten en geluidskunstenaars kunnen aan een stuk door een samenhangend verloop creëren dat de aandacht vasthoudt en blijft boeien. Je hoeft de taal niet zelf te spreken om op hun golflengte terecht te komen. Impetus is zo’n album.
De chemie tussen Serries, Vanderstraeten, Verhoeven moet misschien aansluiten bij die van de luisteraar opdat die er zo voluit van kan genieten als de makers er tijdens de opnamen wellicht zelf van genoten. Zo heb je in alle genres dingen die je liggen en andere niet. Onmiskenbaar volgen Serries, Vanderstraeten, Verhoeven samen een logische energiestroom. Zij spelen niet zomaar wat naast elkaar, maar luisteren naar elkaar en werken een interactie uit die prikkelt of een spanning opbouwt en weer lost. Hun totale improvisatie zoekt de abstractie op. Toch kan je in de vrije voortgang van zaken die dit drietal presenteert, ergens een swing ontdekken die veraf staat van swingen rond een ritme.
De manieren van werken van dit trio op de vijf improvisaties op deze cd zijn heel organisch en puur. Elektronische effecten behoren niet tot het vocabularium. Vingers op pianotoetsen, andere die trekken aan gitaarsnaren, kletsen op een cymbaal of een kopje laten trillen op een schoteltje… Bij de concrete geluiden die zij als losse stukjes samenbrengen en achter elkaar plaatsen wemelt het van bewegingen die je gemakkelijk kan visualiseren. Kris Vanderstraeten heeft er al jaren ervaring mee. Zijn arsenaal aan objecten evolueert al zo lang hij speelt. Dirk Serries en Martin Verhoeven zijn al flinke tijd op elkaar afgestemd. Zij treden als duo naar buiten en zoeken uiteenlopende samenwerkingen op. Met zijn drietjes delen Serries, Vanderstraeten, Verhoeven blijkbaar een vruchtbare passie die maakt dat zij zo consistente werkjes kunnen uittekenen dat een klein uur verbazend snel voorbij is.” Jazzhalo – Belgium
“‘Impetus’ is Dirk Serries zelf op akoestische gitaar samen met Martina Verhoeven op piano en Kris Vanderstraeten op percussie. Behoorlijk out there-spul, en vaak behoorlijk grof en bruut geïmproviseerd, maar het speelplezier druipt er wel van af, en vooral Vanderstraetens bijdrage is bij momenten hogelijk amusant. Een dagelijkse dosis is wellicht af te raden, maar op dagen waarop het iets meer mag zijn, heb je hier een vette kluif aan.” Gonzo Circus – Belgium
“One of the delights of improvised music how varied sounds produced can be, even when created from almost from an exact instrumental combination. Both these sets feature experienced sound searchers creating distinct programs with guitar, piano and percussion. Yet Impetus, featuring a Belgium-based trio, defines new parameters in hushed, moderato intonation.
Although veteran percussionist Kris Vanderstraeten has been active in the Flemish free improvisation scene since the 1970s, there’s no division between his playing conceptions and that of the younger stylists, pianist Martina and guitarist Dirk Serries on Impetus. That’s because the drummer is the most self-effacing of performers, coloring his vibrating output with understated pops, rattle, rolls and rubs, plus enriching his complementary textures with paper crumbling or penny-whistle-like chirps. Remaining in that minimalist groove, the pianist often bends her exposition between single-note emphasis, brief chord patterning and only rarely using the keyboard’s full reach. More forthright, Serries’ guitar narrative include hard-driving twangs and flanges, but he only up the intensity level when in tandem with equivalent pressure from the other two’s output.
Distinctive instances of this resolution occur on “Stasis” and the title track. On the former, Verhoeven’s swirls and stretches meet the guitarist’s capricious, off-centre plucking at the same time as the percussionist’s parts hop as much as they crunch. By mid-point, the triple intensity is shrunken into briefer vibrations which neatly harmonize rugged drum slaps and flashing guitar string echoes into a distinctive timbral blend. More jangly, “Impetus” is an exercise in concise movements as jagged single-string guitar stabs vibrate alongside piano key clips and barely-there drum rim motions at a moderate pace. Following a protracted pause, the track resolution comes in the trio’s variation of aggressive playing. Serries scrapes and spangles his strings with hard strums as Verhoeven’s explores theme variants in feints and starts and Vanderstraeten preserves the percussive bottom. ” Jazz Word – Canada
“Dirk Serries (acoustic guitars), Kris Vanderstraeten (percussion) and Martina Verhoeven (piano) – these are three featured figures of international avant-garde jazz scene. Musicians are playing and collaborating with dozens of other famous jazz masters. Their music is played with expression, drive, creativity and energy. All three musicians have their own style of improvising, sparkling virtuosity and the will to create new, exciting and modern sound. All their music is usually based on the basics of avant-garde jazz and free improvisation. “IMPETUS” is the newest collaboration of these three musicians. It’s an exciting occassion to hear out all three improvisers playing together. An album is based on dynamic turns, passionate thrills, remarkable charming melodies and gorgeous timbres. Sonoristic experiments, coloristics and research of strange timbres are added to flowing impressive melodies, bright riffs and wild culminations. All these elements joined together create an effective, bright and original sound. The musicians are using their own ways of playing and experimental ideas to form an instrumental section. It’s original, vivid and modern, based on extravagant decisions, provocative, rare, radical or simply crazy ideas, unexpected surprises and special effects. An open form is chosed everywhere – the musicians are get along just fine and succesfully create adventurous, impressive and tremendous free improvisations. Telephatic corresponding to each other’s playing, immediate responses, spontaneous solos and instant improvising are the main elements of each composition. The stylistic variety is wide and organic – American, European and Scandinavian avant-garde jazz, newest innovations of experimental jazz and modern jazz sounds are connected together. The musicians frequently make a return to the roots of avant-garde jazz – the typical elements of 1960’s and 1970’s avant-garde jazz, classical forms and old ways of improvising, classical playing techniques and traditional forms are used here and gently fit together with fresh experiments and evocative ideas. Guitarist Dirk Serries is mixing up together dynamic solos, roaring thrills, heavy aggressive riffs, expressive melodies, flowing passages and special effects. Relaxing, calm, meditative or solemn pieces also are the parts of these compositions – it has an effective and touching sound. Improviser mixes up together his own style, unique sound, expression, drive and creatvity and finally makes an original sound, which is the key of the melody line. Guitars and piano brought together make an independent and incredibele melody line. Dynamic and vivid guitars are corresponding to piano. Martina Verhoeven’s music is a burst of energy, emotions and passions. Her music mostly played in bright and active mood – hot thrills, full blasts of energy, booming breaking culminations, driving solos, frantic perturbating sequences, special effects, sharp timbres, transcendental flowing passages and remarkable, simply fantastic melodies are the main compounds of piano improvisations. That makes a solid base of the melody line, brings colorful tunes and sounds to the background and effects an original and dynamic rhythmic section. Colorful timbres, special effects, exotic tunes, extended playing techniques, evocative radical decisions, sonoristic experiments, free improvisations and bright moving improvisations – that’s the base of Kris Vanderstraeten’s percussion’s section. The improvisations is the source of new colors, engaging free improvisations, driving culminations and surprising decisions. Whole album is created with fantasy, passion and drive – it has modern and touching sound.” Avantscena – Poland
“Niezwykle ochoczo powracamy do muzyki swobodnie improwizowanej! Wieczny duch minimalizmu nie będzie jednak opuszczał muzyków, zwłaszcza w kilku kluczowych momentach Impetus, niewątpliwie ekscytującego spektaklu o takiej właśnie nazwie. Dirk Serries na gitarze akustycznej, Kris Vanderstraeten na instrumentach perkusyjnych oraz Martina Verhoeven na fortepianie. Ponownie Sunny Side Inc. Studio, grudzień 2018 roku. Pięć fragmentów, łącznie prawie 44 minuty.
Opowieść tria rozpoczynamy od powolnego głaskania instrumentów, pierwszych zwodniczych interakcji, zwinnych preparacji, małego drummingu, posuwistego piana i skromnej gitary, która choć akustyczna wedle opisu płyty, na początku pobrzmiewa drobinkami prądu. Oto przed nami full free improv, realizowane od startu niezwykle pieczołowicie. Początkowo szyte gęstym ściegiem, potem from time to time, nabierające znamion czystego minimalizmu. Niuanse, detale, szczegóły i drobiazgi, to elementy składowe tej historii. W pierwszej odsłonie dominują akcje i adekwatne reakcje, specyficzne i błyskotliwie call & responce. A na finał części nawet coś na kształt estetyki click piece, idei znów wprost z głowy Johna Stevensa. Druga opowieść zaczyna się kojącym spokojem narracyjnym. Dźwięk za dźwięk, ale wszystko bliskie detailed minimal – konsekwentne wzmagania z naturą dźwięku ultra akustycznego, surowego, pełnego czerstwej urody. Całość ładnie się zazębia, czemu pomagają perkusjonalne, dość aktywne błyskotki.
Część trzecia, najdłuższa, przywołuje w pamięci klimat akustycznych przygód Dereka Baileya, nie tylko na poziomie gitary, ale także perkusjonalii. Muzycy świetnie na siebie reagują, a nic co boskie, nie jest im w tym momencie obce. Narracja w fazie początkowej i środkowej szybko nabiera intensywności i gubi schowany za kołnierzem minimal. Z czasem akordy piana i powstrzymująca się od nadmiernych emocji gitara, starają się konstytuować minimalistyczny pragmatyzm tej improwizacji. Narracja osiąga stan wielowymiarowego szumu post-akustycznego, by w finale utonąć w półdronowej repetycji gitary. Czwarta improwizacja wyprowadza ideę minimalizmu zdecydowanie przed szereg. Jeden akord piana, coś zaskrzypi na małym werblu, przypadkowy owad usiądzie na gryfie gitary. Wszyscy dość skutecznie poszukują wiecznej ciszy. Po połowie utworu wykazują się jednak większą aktywnością, baa, w fazie finałowej zagęszczają opowieść do poziomu zbliżonego do początku spektaklu. Ostatnia improwizacja podtrzymuje intensywność końcówki poprzedniej. Preparacje perkusjonalne, szorowanie strun gitary, stukot fortepianowych młoteczków. Narracja żwawa, pod koniec osiąga nawet stan półgalopu, z okruchami acoustic noise. Piękny finał równie wyrazistej płyty.” Spontaneous Music Tribune – Poland
“Of an entirely different nature is the trio disc that Serries and Verhoeven recorded a month later, December 2018, with percussionist Kris Vanderstraeten (also known for his work with Timo van Luijck). Here Verhoeven is at the piano, where she is often to be found and Serries plays acoustic guitar. Here we have five pieces of hardcore free improvisation and perhaps, even if this sounds negative (which it is not), it sounds exactly as you would imagine free improvised/free jazz music to sound like. Upon superficial hearing, it is three people producing sounds on their instruments in a chaotic and disoriented manner. Verhoeven plays the keys, Vanderstraeten rattles the cages and both instruments sound like you know they do, but Serries plucks, hits, scratches the
strings, and effective maltreatment of the acoustic guitar. Your teacher would not approve. However, I am not someone who hears this kind of music for the first time; that doesn’t mean I am an expert on this, far from it. I do think I have, in general, a wide interest in matters of new music, and understand a little something of the world of interaction. That is what this is about; this is the music of three people enjoying the total freedom to play together, use the instruments as they see fit, and while superficially it may seem they are just doing something free and wild, I would think they listen and respond to each other in a great way. Responding, acting and re-acting, doing the same thing or doing something completely different and all along keep the listener listening. This is getting close to the area of free jazz, but it is not, I would think, even when trying to distinguish both matters is not easy. Just like this music is not easy, but upon close listening reveals a lot of beauty.” Vital Weekly – The Netherlands.
A New Wave Of Jazz 
You must be logged in to post a comment.