This Dutch webzine under guidance of Ben Taffijn just reviewed a bunch of related releases and a couple of albums on A New Wave Of Jazz. Check them out and of course all albums are available from our dedicated bandcamp site.

JACKSON/SERRIES/VANDERSTRAETEN – DANDELION (cd)

“Serries en Vanderstraeten stonden begin deze zomer in de PlusEtage, alleen toen met celliste Lucija Gregov. In gedachten zie ik Vanderstraeten weer zitten en denk ik terug aan wat ik toen schreef: “Vanderstraeten is …een verzamelaar van allerlei attributen waar je geluid mee kunt maken, letterlijk een koffer vol. Een handvol kleine trommeltjes dient daarbij vaker als ondergrond dan als instrumenten om zelf te bespelen”. Ik herken de vaak wat ongewone en soms vreemde geluiden hier dan ook direct. Geluiden die ook nu weer een prachtig decor vormen voor de invallen van Jackson en Serries. Overigens vaak meesterlijke invallen, zoals de prachtig zangerige partij van Jackson in ‘Violet Blue’, waarin we hem moeiteloos het complete register van zijn instrument horen bespelen, overigens wel met een voorkeur voor het hoog. En verderop horen we hem in een prachtig ingetogen duet met Vanderstraeten. Bijzonder is ook het begin van ‘Bright Yellow’ en de schermutselingen van Serries en Vanderstraeten.”

DIRK SERRIES with ANTON MOBIN / QUENTIN STOKART – STOCHASTIC REGIONS (cassette)

“De cassette ‘Stochastic Regions’ bevat zoals gezegd twee duetten. Op kant A horen we Serries met Mobin, op kant B met Stokart. Mobin werkt vrijwel altijd met zijn ‘prepared chamber’, een houten kistje met percussie en elektronica en dus ook hier, terwijl we Serries op een archtop gitaar horen. Het is een bijzondere combinatie die we in deze negen, vrij korte stukken horen, waarbij de klanken vaak opvallend goed met elkaar samenvallen. In het duet met Stokart is voor mij, ik speel geen gitaar, al helemaal niet meer te onderscheiden wie nu precies welk geluid maakt, een boeiend en over het algemeen vrij abstract snarenspel ontvouwen de twee gitaristen hier, vol onverwachte wendingen en muzikale vergezichten. Het gaat er soms heftig aan toe, terwijl we op andere momenten getrakteerd worden op bijzonder fragiele klanken, in ‘2.4’ overigens binnen één stuk.”

COLIN WEBSTER & MATTHEW GRIGG – GOOD TO BE BACK IN REALITY (cassette)

“‘Soft Atom’, het openingsstuk van ‘Good to be Back in Reality’ maakt direct duidelijk dat we hier met een ander type gitarist van doen hebben dan Serries. Waar die zo ongeveer eindigt als het gaat om experimentele klanken, begint Grigg. Laat dat ‘Soft’ hier overigens maar weg, want wat de twee hier na korte tijd creëren is overdadige noise. En het is dat ik weet dat Grigg gitaar speelt, horen doe ik het niet, het lijkt eerder het geluid van een machine die nodig aan een smeerbeurt toe is. Liefhebbers van een gezellig achtergrondmuziekje kunnen nu dus maar beter afhaken. In ‘Brain Free Circus’ ligt het volume iets lager, iets dat geenszins geldt voor de mate van abstractie. En het verbaast me ook hier weer wat je allemaal kunt met een gitaar en een altsax en hoe prachtig je kunt zondigen tegen de wetten van mooi spel, geniaal. En via de titel ‘Radio Grand Prix’ krijg ik direct de associatie van het aftasten van zenders. De fragmenten van Webster, abstracte noten zonder duidelijke richting en de noise van Grigg, het lijkt het helemaal. Nadat in ‘Special Consume’ het duo de lijn simpelweg doortrekt, komt het begin van ‘Feedback Self Service’ ineens als een aangename verrassing: een doeltreffende klankmist. Waaruit na verloop van tijd weer regelrechte noise opdoemt, ik had het kunnen weten, Webster steekt hier mijn tandarts naar de kroon. Nee, echte rust krijgen we pas in ‘Sweep Mind Clean’, het werd wel eens tijd, mooi bescheiden gesputter klinkt hier. Bijzonder tot slot is de drone in ‘Air Condition’, zeldzaam strak voor dit verder zeer abstracte album.”