Set up by A NEW WAVE OF JAZZ was last week brilliant 4 days tour of a new trio of RODRIGO AMADO (tenor sax), ANDREW LISLE (drums) and DIRK SERRIES (acoustic guitar), bringing them to The Netherlands and Belgium for a series of 4 different and intimate events : De Ruimte (Amsterdam), De Singer (Rijkevorsel), Jazzblazzt (Neeritter) and Geraardsbergen. This tour was concluded with a magnificent session at the Sunny Side Inc. studio (Anderlecht, Belgium). OPDUVEL wrote a very nice concert review of the trio’s performance at Jazzblazzt (with beautiful photography by Jef Vandebroek) and Geert Vandepoele captured beautifully their gig at Guy Peters’ living room concerts.
This story will continue.

LIVE AT GUY PETERS’ LIVING ROOM CONCERT SERIES (Geraardsbergen, Belgium) : NOVEMBER 21, 2021

LIVE AT JAZZBLAZZT (NEERITTER, THE NETHERLANDS) : NOVEMBER 20, 2021

“Freejazz en vrije improvisatie: het zijn muziekstijlen die thuis op de bank goed te beluisteren zijn, maar pas echt goed tot hun recht komen in een livesetting. De interactie tussen de muzikanten en de manier waarop in een split second beslissingen worden genomen en omgezet in het spel, worden duidelijker als je dat ook kunt zien, zelfs als er veel gebeurt zonder dat de muzikanten elkaar aankijken of zichtbare signalen geven. Je ziet en voelt als het ware de spanning – of juist de ontspanning – en het speelplezier bij de muzikanten en dat draagt weer bij aan de luisterervaring.

Door JazzBlazzt worden regelmatig freejazz- en vrije improvisatieconcerten georganiseerd. Die vinden vaak plaats in Neeritter, vlakbij de Belgische grens, maar soms wordt uitgeweken naar Stramproy, Sittard, Landgraaf of het Belgische Bocholt. Door de huidige coronamaatregelen ontkomt ook JazzBlazzt er niet aan om het aantal mensen dat getuige mag zijn van optredens te beperken. En zo komt het dat het trio bestaande uit saxofonist Rodrigo Amado, drummer Andrew Lisle en gitarist Drisk Serries vanavond spelen voor acht toehoorders. Het maakt het optreden er niet minder op, want in de verbouwde garage in Neeritter is de sfeer gemoedelijk en zijn het echte liefhebbers die naar het concert komen luisteren en kijken.

Het trio dat vanavond optreedt duikt twee dagen later de Brusselse Sunny Side-studio in voor opnames. Voorafgaand doet het drietal een korte tour door Nederland en België. Amado, Lisle en Serries hebben elk hun eigen sound en manier van spelen en drukken dus ook ieder een stempel op de muziek van het gezelschap waar zij op dat moment in vertoeven. In een kleine bezetting komen de individuele stemmen goed naar voren.

De Portugese saxofonist Amado is geen showman en doet niet aan echte extremen. Het gaat bij hem puur om het saxofoonspel, waarbij hij een herkenbare toon heeft terwijl hij ondertussen ook vele facetten van het saxofoonspel etaleert. Als hij ontspannen speelt heeft hij een opvallend warme, ronde en beheerste toon, met een lichte ruis, al weet Amado ook gierend uit de hoek te komen of een ijle toon te produceren.

De uit Engeland afkomstige Lisle is een drummer die met ogenschijnlijk gemak en soms zelfs quasi-nonchalant perfect getimede slagen produceert en zijn toms en bekkens afwisselend met drumsticks, brushes, mallets en strijkstok beroert. Lisle is ook lid van het Kodian Trio, een top freejazztrio dat naast de drummer bestaat uit Colin Webster op saxofoon en Serries op elektrische gitaar. Wat die laatste muzikant betreft: die is momenteel vooral in de weer met een akoestische gitaar, ook vanavond. De Belg is een gitarist die altijd zoekt naar nieuwe wegen en wiens gitaarspel nog altijd in ontwikkeling is.

Het optreden van vanavond toont de individuele kwaliteiten van de muzikanten en het samenspel dat soepel verloopt, in die zin dat overgangen makkelijk worden genomen, subtiel of abrupt en logisch of onverwacht. De muzikanten zijn in staat om verstild spanning te creëren maar ook om met zijn drieën robuust uit de hoek te komen. In de twee sets die het drietal speelt worden de verschillende facetten gebruikt om ter plekke de eigen mogelijkheden binnen het trio te onderzoeken en daarnaast om de mogelijkheden van het trio als geheel te exploreren.

Amado weet zich gezegend met zijn prachtige timbre, wat hij regelmatig laat horen als hij met een brede, warme en ronde toon speelt. Daarnaast is hij iemand die het korte staccatowerk niet uit de weg gaat. Soms herhaalt hij een patroon, maar nooit te lang, want voor je het weet is de ideeënstroom een andere kant op gegaan en beproeft de saxofonist bijvoorbeeld het hoge register. Dat je met weinig heel veel kunt zeggen, bewijst Amado op het moment dat hij in de eerste set een lange toon speelt die hij vergezeld laat gaan door pruttelende lucht. Het is slechts één toon en tegelijk zoveel meer door de grote gevoelswaarde die eraan wordt meegegeven.

Ook Lisle weet met weinig veel te creëren. Dat bewijst hij met name in de solo die hij in de tweede set speelt, waarbij hij slechts gebruik maakt van de floortom, die hij met brushes bespeelt. Hij weet de tom zelfs als een snare te laten klinken. In de eerste set bespeelde hij het instrument al met zijn vingers en handen. Daarnaast valt op dat de drummer niet alleen de vellen en de geijkte raakvlakken van de cimbalen beroert, maar ook de randen bespeelt. De randen van de bekkens worden met een strijkstok bespeeld, wat soms ongemakkelijk klinkt en soms mooie ijle tonen oplevert. Ook de bovenkant van de basdrum dient als percussie-object.

Zoals gezegd is Serries een zich immer ontwikkelende muzikant. Wat opvalt is dat er in zijn geïmproviseerde spel meer rust lijkt te komen. Tonen klinken wat langer door en een melodische factor lijkt heel voorzichtig zijn intrede te doen. Dat wil niet zeggen dat zijn gitaarspel conventioneel wordt of dat de nerveuze component geen onderdeel meer uitmaakt van het spel. Integendeel, Serries is nog altijd de eigenzinnige muzikant die zoekt naar nieuwe manieren om zijn eigen spel en dat van het trio te verrijken. De strijkstok wordt er een paar keer bij gepakt om lange tonen te spelen. Een enkele keer strijkt de gitarist achter de kam van het instrument, wat hele hoge klanken oplevert, maar hij strijkt ook over de lage snaar, waarmee hij een lage toon creëert die het spel van het trio meer body geeft.

Het is mooi om te horen en te zien hoe de individuele stemmen elkaar vinden in het samenspel. In beide sets komen verschillende elementen van dat samenspel tot uiting, waarbij opvalt dat de eerste set wat langzamer opbouwt naar een robuust gedeelte, waar in de tweede set al snel voluit wordt gegaan, waarna een tijd gas teruggenomen wordt om ingehouden spanning te creëren. Ieder van de muzikanten kan tot een wending in de muziek besluiten, waarna de andere twee volgen, maar regelmatig vindt het trio als geheel een weg naar een nieuwe frase en wordt de energie gezamenlijk opgevoerd of juist getemperd.

Doordat het trio in de twee lange improvisaties steeds wisselt van dynamiek en van perspectief, blijft de muziek boeien. Zo is er een fraaie passage waarin zowel Lisle als Serries met een strijkstok in de weer is, waar Amado zijn gevoelvolle spel overheen legt. Ook de solo- en duomomenten, die nooit te lang duren, zorgen voor een nieuwe dynamiek en vallen op hun plaats voor of net na meer onstuimige passages van het trio als geheel. Het ongeveer een uur durende concert boeit de volle tijdsduur en bewijst dat er niets gaat boven freejazz in een livesetting. Ondertussen zien we ook gewoon uit naar het resultaat van de studio-opnamen.” Opduvel – The Netherlands.

LIVE AT DE SINGER (RIJKEVORSEL, BELGIUM) : NOVEMBER 19, 2021