TRANSITION UNIT – FACE VALUE
cd
Idea Assumption
Grasping
A Western Decorative Pattern 4. Face Value
A Theme Of Myth
The Utopian Dadaist
José Lencastre : alto and tenor sax
Rodrigo Pinheiro : grand piano
Dirk Serries : archtop guitar
Recorded at Estúdio Timbuktu (Lisbon, Portugal) on May 6th, 2023.
Mixed and mastered by Rodrigo Pinheiro.
Photo by Martina Verhoeven.
Layout by Rutger Zuydervelt.
Executive label director : Dirk Serries.
REVIEWS
“Het lijkt alsof we aan het begin van ‘Idea Assumption’, de opening van ‘Face Value’ te maken hebben met een contrabas, maar het is toch echt Serries, in de weer met zijn strijkstok. Het begin van een opvallend abstract stuk, zeker in vergelijking met de muziek op ‘Canonical Discource’. Pinheiro strooit zijn noten in het rond, terwijl we Lencastre, nu op tenorsax, de gaten horen vullen. Een weerbarstig stuk deze vrij korte opener. ‘Grasping’ klinkt dan aanvankelijk weer zeer melodieus, met langgerekte bewegingen van Lencastre en goed geplaatste noten van Pinheiro en verderop Serries en bijzonder hoe de abstractie hier verderop zijn intrede doet en die melodie volledig wegdrukt. Ronduit onstuimig gaat het eraan toe in ‘A Western Decorative Pattern’, Lencastre scheurt hier de rust finaal aan flarden met zijn tenorsax, mooie duetten vormend met Pinheiro, terwijl Serries het geheel op stoom houdt. In het duet tussen Pinheiro en Serries, verderop gaat het er rustiger aan toe, maar niet minder abstract. ‘Face Value’ is een zeer spannend stuk, met name door de vrij duistere, minimalistische pianoaanslagen en de gruizige klank van Serries. Uiterst ingetogen klanken aanvankelijk in ‘A Theme of Myth’, wat terloops aandoend. Al snel loopt de spanning echter weer op, met name door de krachtige bewegingen van Lencastre en Pinheiro. We eindigen dit album met ‘The Utopian Dadaist’, een bijna clownesk springerig stuk, met mooie ritmische patronen, in perfecte samenhang.” Nieuwe Noten – The Netherlands
“I don’t think I heard his trio Transition Unit before, with Serries on archtop guitar, Jose Lencastre on alto, tenor saxophone, and Rodrigo Pinheiro on a grand piano. This is a conventional release in terms of instrument approach; each instrument sounds as it should be, especially the saxophone and the piano. The guitar is the oddball here, with Serries going all wild on the strings and the other two’s hecticness and nervousness. The saxophone takes the lead, and that’s not for the first time. Maybe it’s the way this instrument or the player’s personality (I don’t know Lencastre, so I am taking a wild guess here), but his playing is dominant all around, with Serries sometimes being a bit lost. Very free jazz, as much as I can make (the traditional liner notes by Guy Peeters no longer grace the covers of these releases) of this, and sound at 51 minutes enough for one day – I am taking these, as the doctor ordered, one a day. Each of the six pieces has an individual title, but they were challenging to tell apart.” Vital Weekly – The Netherlands
“Transition Unit is a newly-founded trio of Lencastre, Series and fellow Portuguese pianist Rodrigo Pinheiro (who plays in Lencastre’s Nau Quartet and of RED Trio), recorded at Estúdio Timbuktu in Lisbon in May 2023. Serries traveled to Portugal to play a few duo performances with Lencastre but then Pinheiro, who runs with Lencastre the Phonogram Unit label, surprised him and initiated a recording. Lencastre was a logical addition to this session, as he and Pinheiro are kindred souls and feel at home in such a free improvised format as on free jazz dynamics. The dynamics of this trio turned out to be mostly introspective and patient, almost chamber one, as Lencastre, Series and Pinheiro also correspond with the spacious Estúdio Timbuktu, but alternate with a few eruptions that experiment with thorny and tense frictions.” Salt Peanuts – Norway
“4 out of 5 stars rating! Face Value is an improv album that rewardingly shifts between darting angularity, glum moodiness, and pulse-pumping manic-ness. Transition Unit is a three-piece project- bringing together two Portuguese musicians saxophonist José Lencastre and pianist Rodrigo Pinheiro, with Belgian guitarist Dirk Serries. The CD release appears on New Wave Of Jazz- a label focusing on the more difficult/ noisy/ experimental side of the improv/ modern composition/ jazz genres. The CD comes presented in a four-panel mini monochrome gatefold- on its front cover, we have a photo of a twisted & turned mosque with a dense shadow beneath, and on the back cover minimal text. This release is Ltd to 200 physical copies and can be purchased directly from here. The album takes in six tracks in all- which have runtimes between four and ten minutes. We open with “Idea Assumption” which brings together long grating bows & jarring neck picks, tip-taping to cascading keywork, and piping-at-points- almost sassily harmonic horn work. The tracks start things off in a rewardingly off-centre tone. As we move through the record we have the tinkling key darts, manic horn honks, and jagged strum ‘n’ bay of “A Western Decorative Pattern”- a great breathtaking, and heart-pounding track- which is akin to a massive caffeine, while trying to tap-dance. There’s the title track- which is a mix of creaking & atmospheric pick/ twang, moodily baying horn tones, and taunt/ fraught key cascading. With the album playing out with the nearing eleven minutes of “The Utopian Dadaist”. It opens with a tautly woven sound mat of rapidly darting keys, busy neck picks, and this sort of semi-galloping horn piping. As the track progresses the whole thing takes off in a wonderful manic/ speeding manner, before shifting through slowing deconstruction, and moody pipes, flirts, and bounds. As far as I can gather Face Value is the first release from Transition Unit – though of course all of the members have been active within the European improv/avant-jazz movement. And I must say it’s both a wonderful engaging album, which marvellously darts, twists, and broods… Let’s hope there is more to come from Transition Unit!.” Musique Machine – UK
“Kolejne trio także ma nazwę własną, skład instrumentalny niemal bliźniaczy z poprzednim, powstało wszakże w Lizbonie, a w rolę pianisty (grand piano!) wcielił się świetnie rozpoznawalny w naszej części świata Rodrigo Pinheiro. Być może za przyczyną preferencji estetycznych tego ostatniego nagranie zdecydowanie sytuuje się w jazzowym klimacie, z pewnością zasługę na miano kategorii open, ale wycieczki w kierunku soczystego free nie należą tu do rzadkości. Improwizacja otwarcia śmiało zasługuje na miano dostojnie kroczącego chamber jazz – odrobina mroku, gitarowy smyczek i bardziej linearnie frazujące piano z klawisza. Druga opowieść startuje z pozycji wystudzonej ballady, kończy zaś w oparach rzęsistego, dynamicznego jazzu. Muzycy stylowo kooperują, a wszystkie elementy ich gry zdają się idealnie do siebie pasować. Od opowieści trzeciej emocje zaczynają rosnąć. Gitara śle kilka post-rockowych zadziorów, wystudzone piano łapie rytmiczny pazur free jazzu, podobnie jak melodyjny, zalotny, a jednak czupurny saksofon. Wszakże najciekawiej jest na spowolnieniu, gdy pianista proponuje intrygującą ekspozycję wspierając się gitarowymi zdobieniami. W czwartej odsłonie artyści dokładają do obrazu całości garść nowych elementów – ambientowe tło, rezonujące frazy inside piano i bolesny tembr dęciaka. Mroczna, budowana długimi pociągnięciami pędzla narracja najpierw wytacza kameralny arsenał, potem zmyślnie ucieka w dynamiczny free jazz. Świetne momenty notuje tu saksofonista, który bierze na swoje barki odpowiedzialność za kształt całej improwizacji. Piąta historia tkana jest znów bardzo kolektywnie i odbywa drogę od kameralnego, spokojnego otwarcia, po intensywne, post-jazzowe rozwinięcie. I znów na wiele ciepłych słów zasługuje saksofonista. Końcowa opowieść jest silnie unerwiona i nasączona intrygującą tanecznością. Lekka, bystra, bez jednego zbędnego dźwięku. Dużej w niej melodii, niemal rockowe zagęszczenie oraz nostalgiczna, dość wolno postępująca finalizacja.” Spontaneous Music Tribune – Poland
“Dirk Serries, gitarist en labelbaas van A New Wave Of Jazz, bouwde door de jaren heen een stevige band op met de gelijkwaardige improscene in Portugal. ‘Face Value’ werd dan ook niet toevallig opgenomen in de Estúdio Timbuktu (Lissabon) met aan zijn zijde alt- en tenorsaxofonist José Lencastre en pianist Rodrigo Pinheiro. Zes nummers die titels meekregen als ‘Idea Assumption’, ‘Grasping’, ‘A Western Decorative Pattern’, ‘A Theme Of Myth’, ‘The Utopian Dadaist’ en ‘Face Value’. We horen drie detaillisten die onverstoord ideeën naar voor brengen en die samen rustig uitwerken. De poëtische kant van improvisatie maar nog wel met onderliggende spanning. Althans die indruk geven ze mee in het begin. Meer dan regelmatig doorbreken ze dit imago en worden de dialogen bitsiger, zij het steeds met eenduidige visie. Het zoeken naar zowel bekende als onbekende facetten blijft centraal als expressie van hun denkwijze. Drie meesters in het creëren van auditieve stereogrammen als het ware.” Jazz’Halo – Belgium
A New Wave Of Jazz 
You must be logged in to post a comment.